(άρθρο στην Προλεταριακή Σημαία 6/2/21)
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ξεκίνησαν οι διώξεις εναντίον του κομμουνιστή ράπερ Πάμπλο Χάσελ. Όσο κι αν η καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική φιλολογία προσπαθεί να μας πείσει για την ανελευθερία των σοσιαλιστικών συστημάτων και την καλλιτεχνική λογοκρισία, στην πραγματικότητα είναι το ίδιο που εφαρμόζει όσα κατηγορεί.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως ο Πάμπλο Χάσελ διώκεται για τις ιδέες του, για τις απόψεις του που ενσωματώνει στα τραγούδια του. Ενώ υποτίθεται πως ο καπιταλισμός “χωράει” όλες τις απόψεις, η αλήθεια είναι πως όσες είναι επικίνδυνες για το παραμύθι της ισότητας και της ελευθερίας που αναπαράγει λογοκρίνονται με την πρώτη ευκαιρία.
Η λογοκρισία στον καπιταλιστικό κόσμο έχει τεράστια ιστορία και μάλιστα είναι πολύ... ευφάνταστη και με ατέλειωτες εκφάνσεις ανά τον κόσμο, ανάλογα αν μιλάμε για μια περίοδο πιο... αστικοδημοκρατική ή μια περίοδο ανοιχτά φασιστική, με περιστολή ακόμη και των βασικότερων δικαιωμάτων. Και μάλιστα σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως η λογοκρισία δεν έχει πάντα τη μορφή της νομικής δίωξης. Μπορεί απλά να κατεβάσουν κάποιου τα τραγούδια από το YouTube, το Facebook κ.λπ., μπορούν να απαγορεύσουν την έκδοση ενός λογοτεχνικού έργου, μπορεί η “κοινή γνώμη” να ξεσηκωθεί εναντίον μιας θεατρικής παράστασης. Η ιδιαιτερότητα της περίπτωσης του Χάσελ έχει να κάνει, μεταξύ άλλων, με το στέμμα της Ισπανίας. Φαίνεται πως συχνή κάλυψη μιας ιδεολογικής δίωξης στην Ισπανία γίνεται στο όνομα της εξύβρισης του στέμματος. Όχι πως η μόνη κατηγορία στις δίκες που αντιμετωπίζει ο τραγουδιστής είναι αυτή, αλλά σίγουρα συμφέρει το κράτος να παρουσιάζει αυτό σαν λόγο, όπως έκανε στο παρελθόν εναντίον του. Ο θεσμός της βασιλείας είναι τόσο αναχρονιστικός, που χρειάζονται αναχρονιστικοί αντιδημοκρατικοί νόμοι να τον διαφυλάξουν. Όχι πως το σύστημα τα ντρέπεται κάτι τέτοια, ούτε είναι και η επιτομή της προόδου... Όμως οι ιδέες του, δηλαδή η αλληλεγγύη που οι στίχοι του εκφράζουν προς τους καταπιεσμένους, οι δηλώσεις του για τη “συνέχιση” της λειτουργίας του συστήματος εν μέσω πανδημίας, τα κατηγορώ του ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα ενοχλούν και μάλιστα πολύ. Κι αυτό πρέπει να σταματήσει.
Το προσωπείο της αστικής δημοκρατίας πέφτει και συνθλίβεται κάθε φορά που η όξυνση της ταξικής πάλης παίρνει τέτοια χαρακτηριστικά που είτε φαίνεται είτε διαφαίνεται στον ορίζοντα ο λαϊκός ξεσηκωμός. Οι συνθήκες που επικρατούν στην Ισπανία, όπως και σε μια σειρά άλλες χώρες (π.χ. Ελλάδα, Ιταλία την άνοιξη κ.λπ.), όπως και οι εξεγερσιακές καταστάσεις σε πολλές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις είναι τέτοιες που όσοι καλλιτέχνες θέλουν να παραμένουν επαναστάτες φροντίζουν να παραμείνουν η φωνή του λαού. Ο Πάμπλο Χάσελ, βέβαια, δήλωσε πως και η φυλακή δεν θα τον σιωπήσει, αφού αποτελεί ένα ακόμα πεδίο της πάλης. Όμως πώς αλλιώς θα κλείσεις στόματα αν δεν τα λογοκρίνεις με κάθε δυνατό μέσο; Σε κάθε περίπτωση, η αλληλεγγύη προς τον Πάμπλο Χάσελ πρέπει να πάρει τέτοιες διαστάσεις που να δείξει στην ισπανική άρχουσα τάξη ότι οι λαοί δεν θα ανεχτούν τη δίωξη και λογοκρισία των καλλιτεχνών τους.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την Προλεταριακή Σημαία. Όσο για τις εξελίξεις, γύρω από τη σύλληψή του και τις μαζικές διαδηλώσεις και εκδηλώσεις στην Ισπανία και αλλού συνεχής ενημέρωση μπορείτε να έχετε εδώ: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ PABLO HASEL. Σήμερα ο Πάμπλο και αλληλέγγυοι κλείστηκαν στο πανεπιστήμιο της Λίειδας και από το πρωί πραγματοποιούνται μαζικές διαδηλώσεις.
https://antigeitonies3.blogspot.com/2021/02/blog-post_95.html?spref=fb&fbclid=
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου