Το απαγορευμένο βιβλίο στην Ισπανία, ο Δον Κιχώτης και η φυλάκιση του Pablo Hasel...

Ακούμε συνεχώς από τους μαϊντανούς του συστήματος για την "ελευθερία του λόγου και της έκφρασης" στην "δημοκρατική Ευρώπη" και για τις "αξίες" της. Βέβαια η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να αποδείξει πως μιλάνε για τις δικές τους αξίες και τα δικά τους δικαιώματα, και όχι των λαών και της εργατικής τάξης. Η πρόσφατη φυλάκιση του Pablo Hasel και του Valtonyc και η καταστολή στην Ισπανία είναι μόνο μερικά γεγονότα που επιβεβαιώνουν πως όταν οι λαοί σηκώνουν κεφάλι απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης
, στον καπιταλισμό και στον ιμπεριαλισμό (είτε στην δύση είτε στην ανατολή) θωρακίζεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο απέναντι στον πραγματικό του εχθρό, την εργατική τάξη και κάθε άνθρωπο που υπερασπίζεται τα ιδανικά και τα δικαιώματα του (που η ίδια η πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος έχει κατακτήσει με αίμα) και κυρίως όταν παλεύει για μια άλλη κοινωνία χωρίς φτωχιά, εξαθλίωση και εκμετάλλευση.

Στην Ισπανία συγκεκριμένα λοιπόν, το 2015 εκδόθηκε το βιβλίο "Fariña"  του Nacho Carretero, στο οποίο κάνει αναφορά σε ένα δίκτυο διακίνησης ναρκωτικών στην Γαλικία. Τον περασμένο Φλεβάρη  απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του βιβλίου στην Ισπανία αφού ο Δήμαρχος μιας πόλης στην Γαλικία κατονομάζεται ως εμπλεκόμενος στο κύκλωμα, αναδικνύοντας έτσι πως είναι το ίδιο το σύστημα και τα τσιράκια του με τις "αξίες" τους που διακινούν τα ναρκωτικά και τροφοδοτούν-γεννάνε τις μαφίες και τους ναρκέμπορους. 

3 χρόνια μετά, πριν από μερικές βδομάδες έγινε κάτι ιδιαιτέρα πρωτότυπο σαν απάντηση στην απαγόρευση της ελευθερίας της έκφρασης. Δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα (finding farina), η οποία χρησιμοποίησε ένα ψηφιακό εργαλείο για να αντλήσει και να ενώσει 80.000 λέξεις του εν λόγω βιβλίου, λέξεις που πήρε από ένα άλλο πολύ πιο γνωστό βιβλίο, το μυθιστόρημα του Θερβάντες... τον Δον Κιχώτη! 

Φυσικά το site έπεσε από το Ισπανικό κράτος. 

Φάνηκε για άλλη μια φόρα πως η ελευθερία της έκφρασης και στην τέχνη και παντού επιτρέπεται μόνο αν δεν ξεπεράσει τα όρια της "δημοκρατίας". Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς αφού τα συμφέροντα των λαών και της εργατικής τάξης από την μία και της αστικής τάξης και των εκπροσώπων της από την άλλη δεν μπορεί να τα ενώσει καμία γέφυρα. Ας υπερασπιστούμε λοιπόν τις δικές μας αξίες και τα δικά μας δικαιώματα κόντρα στο σύστημα που γέννα την τρομοκρατία, τους πολέμους, την εκμετάλλευση και που ούτε θέλει ούτε μπορεί να "εκδημοκρατιστεί".  

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ PABLO HASEL